Стихи девушке на татарском языке

Стихи на татарском языке

Пар ат

Җиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап;
Чаптыра атларны кучер, суккалап та тарткалап.

Кич иде. Шатлык белән нурлар чәчеп ай ялтырый;
Искән әкрен җил белән яфрак, агачлар калтырый.

Һәр тараф тын. Уй миңа тик әллә ни җырлый, укый;
Нәрсәдәндер күз эленгән һәм тәмам баскан йокы.

Бер заман ачсам күзем, бер төрле яп-ят кыр күрәм;
Аһ, бу нинди айрылу? Гомремдә бер тапкыр күрәм.

Сау бул инде, хуш, бәхил бул, и минем торган җирем,
Мин болай, шулай итәм дип, төрле уй корган җирем.

Хуш, гомер иткән шәһәр! инде еракта калдыгыз;
Аһ! таныш йортлар, тәмам күздән дә сез югалдыгыз.

Эч поша, яна йөрәк, хәсрәт эчендә, уйда мин;
Ичмасам иптәш тә юк ич, тик икәү без: уй да мин.

Аһ, гөнаһым шомлыгы, бу кучеры бик тын тагын,
Җырламыйдыр бер матурның балдагын йә калфагын!

Әллә нәрсәм юк кеби; бер нәрсә юк, бер нәрсә ким;
Бар да бар, тик юк туганнар, мин ятим монда, ятим.

Монда бар да ят миңа: бу Миңгали, Бикмулла кем?
Бикмөхәммәт, Биктимер — берсен дә белмим, әллә кем!

Сездән айрылып, туганнар! — җайсыз, уңгайсыз тору;
Бу тору, әйтергә мөмкиндер, кояш-айсыз тору.

Шундый уйлар берлә таштай катты китте башларым;
Чишмә төсле, ихтыярсыз акты китте яшьләрем.

Бер тавыш килде колакка, яңгырады бер заман:
«Тор, шәкерт! Җиттек Казанга, алдыбызда бит Казан».

Бу тавыш бик ачты күңлем, шатлыгымнан җан яна;
«Әйдә чап, кучер, Казанга! Атларың ку: на! на-на!»

Әйтә иртәнге намазга бик матур, моңлы азан;
И Казан! дәртле Казан! моңлы Казан! нурлы Казан!

Мондадыр безнең бабайлар түрләре, почмаклары;
Мондадыр дәртле күңелнең хурлары, оҗмахлары.

Монда хикмәт, мәгърифәт һәм монда гыйрфан, монда нур;
Монда минем нечкә билем, җәннәтем һәм монда хур.

Пара лошадей

Кызыл Ромашка

Иртәнге таң нурыннан
Уянды ромашкалар.
Елмаеп, хәл сорашып,
Күзгә-күз караштылар.

Назлады җил аларны
Тибрәтеп ак чукларын,
Таң сипте өсләренә
Хуш исле саф чыкларын.

Чәчкәләр, кәефләнеп,
Җай гына селкенделәр.
Ьәм кинәт шунда гаҗәп
Бер яңа хәл күрделәр.

Ерак түгел моңаеп
Утыра ромашка кызы,
Тик чуклары ак түгел,
Кан шикелле кып-кызыл.

Ромашкалар бар да ак,
Аерылмый бер-береннән;
Ничек болай берүзе
Ул кызылдан киенгән?

Әйттеләр: «Син, сеңелкәй,
Ник үзгәрдең? Нишләдең?
Нигә кызыл чукларың?
Нидән алсу төсләрең?»

Әйтте кызыл ромашка:
«Төнлә минем яныма
Ятып батыр сугышчы
Атты дошманнарына.

Ул берүзе сугышты
Унбиш укчыга каршы;
Чигенмәде, тик таңда
Яраланды кулбашы.

Аның батыр ал каны
Тамды минем чукларга.
Минем кызыл күлмәгем
Бик охшады Чулпанга.

Егет китте, мин калдым
Канын саклап чугымда,
Көн дә аны сагынып
Балкыйм мин таң нурында».

Красная Ромашка

Лишь лучи лугов коснулись –
Все ромашки встрепенулись,
На подруг глядят с любовью:
«С добрым утром!
Как здоровье?»

Тихо гладит на рассвете
Лепестки ромашек ветер,
И заря росою чистой
Осыпает луг душистый.

Что за счастье — так качаться,
Невзначай подруг касаться!
Только вдруг случилось что-то,
На цветы легла забота:

Это девочка-ромашка
Загрустила — вот бедняжка!
Не белы её обновы,
Лепестки её багровы.

Как одна, ромашки луга
Все похожи друг на друга.
Отчего ж оделась эта
В лепестки иного цвета?

Окружили всей гурьбою:
— Что же, девочка, с тобою?
Мы белы, а ты багряна,
Это странно, очень странно.

И ромашка им сказала:
— В страхе я всю ночь
дрожала.
Здесь солдат в разгаре боя
Защитил меня собою.

На рассвете вражьи пули
По плечу его хлестнули,
Но не чувствовал он боли,
Все враги остались в поле!

Лепестки мои багряны —
Это кровь его из раны,
Я в кумач теперь одета,
Как Чулпан — звезда
рассвета.

И пошёл он снова биться.
Кровь его во мне струится,
Алой звёздочкой горю я,
На заре о нём тоскуя.

Синен кебек

Как ты

Туган авыл

Тау башына салынгандыр безнең авыл,
Бер чишмә бар, якын безнең авылга ул;
Аулыбызның ямен, суы тәмен беләм,
Шуңар күрә сөям җаным-тәнем белән.

Ходай шунда җан биргән, мин шунда туган,
Шунда әүвәл Коръән аятен укыган;
Шунда белдем рәсүлемез Мөхәммәдне,
Ничек михнәт, җәфа күргән, ничек торган.

Истән чыкмый монда минем күргәннәрем,
Шатлык белән уйнап гомер сөргәннәрем;
Абый белән бергәләшеп кара җирне
Сука белән ертып-ертып йөргәннәрем.

Бу дөньяда, бәлки, күп-күп эшләр күрем,
Билгесездер — кая ташлар бу тәкъдирем;
Кая барсам, кайда торсам, нишләсәм дә,
Хәтеремдә мәңге калыр туган җирем.

Родная деревня

Стоит деревня наша на горке некрутой.
Родник с водой студеной от нас подать рукой.
Мне все вокруг отрадно, мне вкус воды знаком,
Люблю душой и телом я все в краю моем.

Здесь бог вдохнул мне душу, я свет увидел здесь,
Молитву из Корана впервые смог прочесть,
Впервые здесь услышал слова пророка я,
Судьбу его узнал я и путь тяжелый весь.

Запомнились навеки событья детских лет,
Нет времени счастливей, забав беспечней нет.
Я помню, как, бывало, по черной борозде,
Шагал со старшим братом я за сохою вслед.

Я многое увижу, — ведь жизнь еще длинна,
И ждет меня, наверно, дорога не одна.
Но только, где б я ни был и что б ни делал я, —
Ты в памяти и сердце, родная сторона!

Туган тел

И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле!
Дөньяда күп нәрсә белдем син туган тел аркылы.
Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән,
Аннары төннәр буе әбкәм хикәят сөйләгән.

И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең берлән синең,
Кечкенәдән аңлашылган шатлыгым, кайгым минем.
И туган тел! Синдә булган иң элек кыйлган догам:
Ярлыкагыл, дип, үзем һәм әткәм-әнкәмне, Ходам!

Родной язык

Родной язык — святой язык, отца и матери язык,
Как ты прекрасен! Целый мир в твоем богатстве я постиг!
Качая -колыбель, тебя мне в песне открывала мать,
А сказки бабушки потом я научился понимать.

Родной язык, родной язык, с тобою смело шел я вдаль,
ты радость возвышал мою, ты просветлял мою печаль.
Родной язык, с тобой вдвоем я в первый раз молил творца:
— О боже, мать мою прости, прости меня, прости отца.

Кояшым минем! 20 ласковых обращений к любимому человеку на татарском

Все мы любим, когда с нами ласково обращаются. Как правильно сделать это на татарском? Найдите дорогу к сердцу дорогого вам человека с проектом “Әйдә! Online”. Предлагаем топ 20 волшебных фраз. Читайте и делитесь с друзьями!

1. Матурым (минем)!

Пожалуй, самое распространенное обращение на татарском. Применительно, в первую очередь, к своей паре, но можно использовать и по отношению к любому человеку, к которому вы хотите показать хорошее расположение.

Матур – красивый/красивая, обращение так и переводится: “красивая (ый) ты моя (мой)”. Обращение можно использовать как со словом “минем”, так и без него.

2. Кадерлем (минем)!

Кадерле – дорогой, ценный, драгоценный. Только подумайте, как красиво обратиться так к близкому человека! Кстати, любая открытка близкому человеку на татарском так и начинается: “Кадерле . “

3. Сөеклем (минем)!

“Сөю” означает любить. Сөекле – это любимый, милый. Добавляем сюда притяжение “мой”, и получаем красивое обращение к любимому человеку.

4. Йөрәк маем!

Казалось бы, совершенно неромантичная фраза, ведь май – это масло. В дословном переводе – “масло моего сердца”. Но нет, данная фраза переводится как “мой милый, моя душа“. Вероятнее всего, фраза возникло от диалектального использования слова “маем” (кадерлем, җаным).

Короче говоря, очень красивая фраза, пользуйтесь на здоровье, без всякого смущения 🙂

5. Кояшым (минем)!

Какое сравнение может быть красивее, чем сравнение с солнцем (кояш – солнце)? Особенно, когда говорят, что вы – чье-то персональное солнце.

Можно повысить градус нежности, сказав “кояшкаем” (уменьшительно-ласкательная форма).

10 способов признаться в любви на татарском

6. Фәрештәм (минем)!

Ещё одно ми-ми-ми, ведь фәрештә переводится как “ангел”. Мой ангел, мой ангелочек – это прекрасно, так ведь? Кстати, обращение можно использовать и по отношению к неограниченному количеству людей, имея ввиду “помощник, ангел-хранитель” и т.д., если вы хотите подчеркнуть важную роль людей в вашей жизни.

7. Җаным (минем)!

Всё просто, җан – это душа, отсюда и фраза “моя душа”. Используется по отношению ко всем, кого вы любите (семья, родственники, друзья. )

8. Бәгърем (минем)!

У слова “бәгырь” – поэтическое значение “душа, сердце”. Отсюда и ласковое обращение “милый мой, сердечко моё”. Интересно, что происхождение этого выражения связывают со словом “бавыр” (печень), ведь раньше его считали самым важным органом.

Другие вариации фразы: “бәгырькәем” или “бәгырь кисәгем”.

9. Минем бердәнберем!

Единственный мой, или единственная моя. Здесь, пожалуй, даже нечего пояснять. Приведём лишь фразу “син генә куанычым, син генә бердәнберем”–лишь ты моя радость, лишь ты моя единственная(ый).

10. Ягымлым (минем)!

Ягымлы – это милый, приятный, обаятельный. Очень часто в татарских песнях и стихах можно услышать словосочетание “ягымлы караш” (ласковый взгляд). Красивая фраза, можно использовать часто!

11. Алтыным (минем)!

Переходим к минералам, и это не шутка. Ведь алтын переводится как “золото”. Обращение переводится как “моё золотцо, золотой ты мой”.

12. Күгәрченем (минем)!

Сравнение с голубем не всегда кажется нормальным, но так сложилось, что и в татарском, и в русском существует такая фраза как “голубка моя”.

13. Минем аккошым!

А вот сравнение с этой птицей кажется уже более адекватным, и используется в татарском не реже. Аккош – лебедь. Красиво звучит на татарском, правда ведь?

14. Акыллым (минем)!

Акыллы – умный, и этим всё сказано. Фразу можно использовать как к любимому человеку, так и ко всем, чьи действия кажутся нам разумными, правильными. Но будьте осторожны, фраза “акыллы да инде” в саркастичном тоне будет иметь обратное значение!

15. Җанкисәгем (минем)!

Что такое җан (душа) мы уже изучили, а вот җан кисәгем дословно переводится как “часть души”. Говоря кому-то “минем җанкисәгем”, мы подразумеваем, что частичка нашей души принадлежит этому человеку.

50 самых красивых слов татарского языка

16. Иркәм!

Иркә – ласковый, нежный. Фраза используется как по отношению ко второй половинке, так и ласково по отношению ко всем близким, кем мы дорожим.

17. Күңел нурым!

А вот ещё одна поэтичная фраза. Күңел – это внутренний мир человека, его душа и сердце в переносном значении. Нур же переводится как свет, сияние. Вот и соединяем фразу в значение “свет моей души”.

18. Җимешем (минем)!

А эта красивая фраза отталкивается от значения слова “җимеш” – фрукт, плод. На русском фраза “мой фруктик” звучит не очень, но на татарском оно звучит весьма органично, просто поверьте 🙂

19. Сандугачым / былбылым!

Вернёмся к нашим птицам. Ещё один ласковый вариант обращения к любимым – сравнить их с соловьём. Соловей на татарском: сандугач или былбыл (второй вариант более поэтичный).

20. Бәбкәм (минем)!

А эта фраза применяется скорее к детям, людям значительно младше вас. “Бәбкә” – птенец (часто гусёнок или утёнок). Таким образом взрослые часто ласково обращаются к детям. Можно и подколоть кого-то из друзей, обозначив себя “более старшим, разумным” человеком.

Понравился материал? Заходите на наш сайт, каждый день вы найдёте там что-то новое и интересное! Также подписывайтесь на наши соцсети: мы есть в Вконтакте, Telegram-е, Facebook-е и Instagram-е.

Проект “Әйдә! Online. Изучаем татарский” предлагает качественные и современные курсы и материалы для изучения татарского языка. Онлайн-курсы разговорного татарского, адаптированные литературные тексты, новости с подстрочным переводом, видео- и аудио-материалы, тесты и многое другое!

Если у вас есть предложения, то Вы всегда можете оставить их в нашей группе в Вконтакте или по адресу: eydetat@gmail.com

Скоро – больше! Оставайтесь с нашим проектом, сау булыгыз!

“>Инсур Мусанниф

Официальный сайт писателя-сатирика

Мир глазами писателя

Вы здесь

Стихи на татарском языке (16+)

Инсур Мөсәнниф
Карт алмагач
Баллада

Ташландык һәм хуҗасыз йорт
Тора авыл читендә.
Үсә бары карт алмагач.
Капка да юк, читән дә.

Тыныч инеш аръягында
Туза юлның тузаны.
Күренәдер ары-бире
Машиналар узганы –

Инсур Мөсәнниф
Гафу сора.

Тибрәләләр талгын җилдә
Басу, кыр чәчәкләре.
Болыннарда хуш ис бөрки
Аларның сеңелләре.

Язын шытып, җәйдә үсеп,
Белми алар көз килгәнен.
Күрәм кайчак, көз дә җитми,
Бик вакытсыз өзелгәнен.

Үсәләр бит, димәк, алар
Кеше кебек җаннан тора.

Инсур Мөсәнниф
Шөкер итик

Әллә читтән кемдер (әллә үзем?)
Күз тидерде бугай бәхетемә.
Ансы алай түгел, монысы да.
Әле очрыйм ләчтитенә.

Хәер. инде Җирдә мин булмасам,
Булмас иде бересе дә.
Яманы да, яхшысы да,
Монысы да, тегесе дә.

Инсур Мөсәнниф
Кичер мине

Кичер мине, иркәм, барлык гаеп
Тик миндә, үземдә.
“Бәлки мин дә гаепледер”, – диеп,
Сызланма, өзелмә.

“Гаепсезләр булмый ул”, – дип,
Батма син сагышка.
“Гөнаһсызлар юк ул”, – диеп,
Уйлама ялгыш та.

Инсур Мөсәнниф
Вөҗдан газабы

Тәүге тапкыр, кыюлыгым җыеп,
Чыктым менә бүген мин урамга.
Сызгаладым нидер, әмма һаман
Барысы да әле каралама*.

Кешелеккә файда китерерлек
Бүген, ахры, берни эшләмәдем,
Язылмады яңа шигырем дә –
Тулпар** атым ярсып кешнәмәде.

Инсур Мөсәнниф
Күпме Җирдә көннәрең.

“Бары тик ул гына гаепле, ул гына. ”
Булсын мәҗлес, яки гаетме* –
Әгәр хатын үлсә, ирне битәрлиләр,
Ире үлсә, хатын гаепле.

Инсур Мөсәнниф
“Зомби”лар*.

Элек киноларда гына күрдек
Зомби кебек кара көчләрне.
Хәзер, әнә, алар урам тулган,
Өндә күрәм хәзер мәхшәрне.

Әнә бара берәү. Кулын алга сузган,
Ә кулында аның тиле . фон.
Аннан исә боерык килә микән,
Килә микән әллә берәр моң.

Инсур Мөсәнниф
Беркатлылык

Аяк баса кеше якты дөньяларга.
Холык-сыйфат салган биштәр белән.
Әйе, анда барсы бардыр, кайсы хәтта
Күктән бәлки артык җибәрелгән.

Инсур Мөсәнниф
Заманча шигърият
Бераз дидактика

Шигырь ясый, яза, сыза
Леди һәм әфәнделәр.
Йөз, меңәрләп туа тора
Рифмалы мәкаләләр.

Чүп-чар шигырь тулы бүген
Интернет “битләре”ндә.
Рифма булса, ритмы юктыр,
Ритмы булса, рифма юктыр
Аларның күпләрендә.

Күккә карыйм, күккә багам –
Оча бары каргалар.
Кая булган көтү-көтү
Элек очкан пар кошлар?

Кая булган күгәрченнәр,
Шул тынычлык кошлары?
Күгәрчен, дим, чыпчыкларның
Күренми бит очканы.

Инсур Мөсәнниф
Тормыш

Барам тормыш юлларыннан,
Кулларымда – чемодан.
Беркемгә дә күренми ул,
Белми читләр һәм туган.

. Миндә генә түгел алар,
Бар, бар алар синдә дә!
Алар һәрчак синең кулда –
Көндезен дә, төнлә дә!

Инсур Мөсәнниф
Фонтан буласым килә

Инсур Мөсәнниф
Каберегез бүген ни хәлдә?

Бөек Җиңүнең 75 еллыгы якынлаша. Байтак Геройларның кабере бүген ташландык хәлдә. Бу шигырьне мин туган көнемдә яздым. Миллионлаган совет солдатлары, ә күпләр үз гомере бәрабәренә, Җиңү яуламаса, мин булыр идемме икән? Син булыр идеңме икән?

Инсур Мөсәнниф
Бер көнлек гомер

Азмы икән, әллә инде күпме –
Тагын бер көн гомеркәем үтте.
БЕР саны ул зур да түгел кебек.
Бу бит бары бер календарь бите.

Инсур Мөсәнниф
Бераз гына мактаганнар иде.
Уены-чыны бергә

Бераз гына мине мактаганнар иде,
Җирдә купты әллә зилзилә –
Аннан да, моннан да исә гайбәт* җиле,
Ә алардан ямьсез ис килә.

Инсур Мөсәнниф
Бүген таңда, 1 гыйнварда.

Кемгә сөйлим инде, Сезгә генә
Серем чишим әле, дусларым,
Мин бит бүген таңда, көтмәгәндә,
Миллионер булып уяндым!

Дусларымнан алдым алты нульле
Шәп котлаулар Яңа ел белән!
Матур теләк иде һәрберсендә,
Алтын чуклар белән чигелгән!

Инсур Мөсәнниф
Үзтәнкыйть

Шигырь – газиз бала кебек.
Туа башлый икән, куалый.
Аннан чыга тормыш диңгезенә.
Туган икән – инде үзаллы.

Матур булса, инде куанасың!
Төгәлсезлек китсә, эш харап.
Каләм башын чәйнәп утырганда,
Утырганмын икән ни карап.

Инсур Мөсәнниф
Хайвани халәт

Һәр ел саен берәр хайван елы.
Утырамын шуңа шаккатып.
Һәр елыбыз я шуышып уза,
Я дулаган атны атлатып.

Өргән булабыз ул. Эт өрсә дә,
Бүре, сарык ашап, йөри ул.
Сарык тиреләрен сата-сата,
Ике куллап акча көри ул.

Инсур Мөсәнниф
Төн пәрдәсе аша
Билгесез шагыйрьдән рус теленнән тәрҗемә

Төн пәрдәсен читкә ачып куеп,
Томан аша таңга сузам кулым –
Барлык сагышларым он(ы)тып, көтәм
Тәрәз аша якты кояш нурын.

Инсур Мөсәнниф
Бабай, әйдә, танцыга
Уены-чыны бергә

Тагын яшьти* килеп кергән,
Яшьти минем хыялый:
Кайбер чакта “баш түбәсе
Киткән” чагы булгалый.

– Өйдә яту бик җиләтте,
Әйдә, гуляйть итәбез.
Танцы була, кызлар күп, ди,
Танышырбыз, нитәрбез. –

Инсур Мөсәнниф
Бәхет
“Яңа елда яңа бәхет телим!”
Миңа шундый теләк телиләр.
Былтыргысы әле үтмәде бит!
Әллә инде шуны белмиләр.

Ява микән күктән чиксез бәхет?
Бу дөньяда алай булмыйдыр…
Яздырмасын Ходай биргәненнән,
Ул бит аны өеп куймыйдыр.

Инсур Мөсәнниф
Кире кайтам әле мин!
Уены-чыны бергә

“Үлде бит бу!”, – диеп, сөенмәгез
(Сөенүче булса – күрермен!).
Кинәт үлеп киткән очракта да,
Кайтам әле Җиргә кире мин.

Инсур Мөсәнниф
Өзелгән гөлләр.

Әниләре сипкән орлыклардан
Тамыр җибәрә дә язларын,
Киң болында үсә иде алар.
Җил иркәли иде таҗларын.

Күбәләкләр кунып, канат җилпи,
Бал кортлары оча, тирәләп.
Хуш ис сибә, ачып бар таҗларын,
Яуган чакта яңгыр, сибәләп.

Инсур Мөсәнниф
Бирегезче миңа.

Сорыйм әле сездән, әй, кешеләр
(Кемдер үтәр бәлки гозерне):
Бирегезче миңа яңа дәфтәр,
Чиста биттән башлыйм гомерне.

Дөрес, читкә куймыйм искесен дә –
Тиеш ул да ярдәм итәргә:
Максатларга тизрәк җитү өчен
Хаталарны читләп үтәргә.

Инсур Мөсәнниф
Бер җаныма һич тә тынгы тапмыйм.

Кая сугылырга белмим кайчак –
Җанга һич тә тынгы тапмыйм.
Кырын төшеп, күктән йолдыз санап,
Кул кушырып, тик тә ятмыйм.

Инсур Мөсәнниф
Онытыла.

Онытыла барысы да:
Яхшысы да, яманы да.
Онытыла вәгъдәләр дә.
Кемнәрнеңдер янавы да.

“Яхшылыгың онытмам”, – дип,
Антлар итеп, әйтәбез дә,
Ике-өч көн узды исә,
Күрмичә дә үтәбез лә.

Инсур Мөсәнниф
Йөрәк

Аптыратты йөрәк – ялкауланды:
Ике көн эшли дә, тузына.
Кайчак өч көн эшли, әмма инде
Ялы да өч көнгә сузыла.

“Тынычлан, – дим, – алда мәшәкать күп,
Менә эшләр җитә бакчада.
Дөнья болай гына бармас әле,
Артыр пенсия дә – акча да.

Инсур Мөсәнниф
Уфа чибәрләре
Н.Нәҗмигә ияреп

Уфа студентлары.
Чиксез хыяллары,
Без — сөюгә туймас исәрләр.
. Уфа чибәрләре
Безне, сөйгәннәрен,
Кире кайта-кайта сөйләрләр.

Инсур Мөсәнниф
Аллам сакласын!

Аллам сакласын –
Елан чакмасын:

Дус дигәне дә,
Шыр юләре дә.

Аяклысы да,
Таяклысы да.

Куштаннары да,
Ристаннары да,

Ярышканы да,
Калышканы да,

Ысылдаган да,
Каркылдаган да,

Шуышканы да,
Куышканы да,

Инсур Мөсәнниф
Әллә сабан туе, әллә шайтан туе.

Җәй дә җитте. Алдан әзерләндек –
Килеп җитте сабан туе.
Сабан туе. Әмма телгә килә
Рифма булып “шайтан туе”.

Бу – тик рифма. Монда зур һәм олуг
Бәйрәмнең юк бер гаебе.
Шундый рифма туа, күзаллагач
Бар булмышын ил хәленең.

Инсур Мөсәнниф
Дөньяны күзәтүләрдән

Күп яшәдем җирдә. Күпне күрдем.
Шуңа сорарга да хакым бар!
Яшь чагында кызлар чибәр була.
Каян чыга ямьсез хатыннар?
10.06.-15.07.2019.

Инсур Мөсәнниф
Тормыш тора нидән?

Безнең тормыш тора нидән?
Тормыш тора эштән, сүздән.

Тормыш тора шатлыклардан,
Кайчак тора кытлыклардан.

Тормыш тора балкышлардан,
Тормыш тора алкышлардан,

Тормыш тора сагышлардан,
Тормыш тора ялгышлардан,

Инсур Мөсәнниф
Сабый

“И бәхетле сабый чаклар. ” –
Сөйгән сүзе картларның.
. Әмма әле кемнәрнеңдер
Нәкъ шул гүзәл чаклары.

Сабый көлә, чөнки әни
Менә бит ул – янәшә!
Башка берни кирәк түгел,
Әни көлсә, сөйләшсә!

Инсур Мөсәнниф
Март ахыры
В.Высоцкийны укыгач

Җирдә – туң боз, ята боз – түбәмдә,
Аска тишим микән, өскәме?
Өметсез, ди, шайтан гына, көтәм –
Күкләр бераз гомер өстәрме?

Өстәге боз, эреп, агып кит син,
Астагы боз, бары тик ныгы!
Аяк аста эреп, агып китсәң,
Алып китәр мине агымы!

Инсур Мөсәнниф
Яшьлек хатирәсе

Яшь чак иде, мин Күрдемгә*
Нигәдер дип, барган идем,
Анда бер кыз күргән идем,
Күреп, телсез калган идем.

Кыюсызлык харап итте.
Өнсез калып, мин дәшмәдем.
Исемен дә сорамадым.
Авык авыз, и пешмәгән.

Инсур Мөсәнниф
Гомер – күз ачып йомган ара

Кодам, 2018 елның 19 декабренда 70 яшен тутырган Благовещен районының имам-хатибы Марат Муллагәрәй улы Гомәровка

Гомер – күзне ачып йомган ара,
Тирән уйга чумып, уйласаң.
Гомер озын микән, кыска микән,
Әгәр җитмеш үрен яуласаң?

Инсур Мөсәнниф
Куркам

Мин бик куркак кеше: куркам,
Иртән таң атмас, диеп.
Төнен нурлы ай калыкмас,
Я кояш батмас, диеп.

Мин бик куркак кеше: куркам,
Балам ни хәлдә, диеп.
Туй, бәйрәмдә салют булса,
Сугышмы әллә, диеп.

Инсур Мөсәнниф
Ялган дустан саклан.

“Их, дускаем, дускаем, дип,
Сер сөйләмә дустыңа.
Дустыңның да дусты булыр,
Ул да сөйләр дустына”.
Халык авыз иҗаты.

Инсур Мөсәнниф
Син үзең.

Берәр бәйрәм җитте исә,
Миңа бүләк бирәсең.
Мин сөенсен, шатлансын дип,
Йөрисеңдер, күрәсең.

Яңгыр яуса, болытларны
Куарга да әзерсең:
Бер тамчысы төшмәсен, дип,
Җил чакырып йөрерсең.

Инсур Мөсәнниф
Ир-егет еламый, диләр.

Күземнән кайнар яшь бәреп чыкты бүген.
Ир кеше булсам да.
Акты ул яңактан.

Карлы-бозлы болыт баскан иде күгем,
Күз яшем кусам да,
Түгелде яңадан.

Ирләр дә елый шул. (мин риза – еласын!)
Сәбәбе нидәме? –
Җанда боз, кар иде.

Инсур Мөсәнниф
Сагыш

Ярты гомерем быел узды елга буйда –
Балык кармакладым, тырышып.
Кемдер, яхшы шөгыль дип, ай-һай бик мактады.
Ташлаучылар булды орышып.

Елга, яр буйларында башка төрле уйлар
Килеп керә синнән сорамый.
Алар анда бик үткен яки даһи була,
Я әйтергә һич тә ярамый.

Инсур Мөсәнниф
“Язма әле сагыш хакында. ”

“Язма әле сагыш тулы шигырь.
Яз матурны, ныклап уйла да.
Шуның өчен шагыйрь бит син, туган,
Сагыш тулы сүзләр кулланма!

. Тышта бит кыш, ап-ак карлар ява,
Күңелләргә өсти яктылык.
Сагыш өчен буран сәбәп түгел!
Түгелгәндәй җиргә тик шатлык.

Инсур Мөсәнниф
Сары яфрак

Сары яфрак ак каеннан
Өзелде дә очты ары.
Җилдән узып, кая барсын,
Яфрак кына ул нибары.

Безне дә бит язмыш-җилләр –
Куып йөртә дөнья буйлап:
Өзеп ала, йолкып ала,
Илтеп ташлый, тормый сорап.

Инсур Мөсәнниф
Без бәләкәй чакта.
***
Без бәләкәй чакта таулар биек иде,
Без сокландык карап түбәннән.
Баш күтәрә биреп, өскә караганда
Бүрек төшә иде түбәдән.

Инсур Мөсәнниф
Исә җилләр.

Инсур Мөсәнниф
Илдарлы Ямады

Бу авылда кемнәр туган, үскән
Бәхетлеләр тормыш юлында.
Ямадыдан олы юлга чыкты
Илдар дигән шагыйрь улы да.

Ямадыда канат ныгытса да,
Шигъри үрләр алга әйдәде;
Әйдәде дә, үткен каләм биреп,
Казан белән аны бәйләде.

Инсур Мөсәнниф
Сез кая китәсез, сөйгәннәр?

Кай арада узган җәйләр, көзләр,
Җиремдә янә дә ак кышлар.
Тәрәзәмә төшкән матур бизәк.
Һәм ни гаҗәп – йөзә аккошлар.

Йөзә алар горур, йөзә янәш,
Тугрылыкта – сихри көчләре.
Көнләшәме әллә шушы пардан –
Дулкынлана күлнең өсләре.

Инсур Мөсәнниф
Бүә сагышы

Бүә ага. Башын игән чал таллары,
Ике адым ара – ярларга.
Сирәк кенә каккан дулкыннарга карап,
Агачлар да калган уйларга.

Саллар тулып акты аннан заманында,
Йөзде көтү-көтү балыклар.
Бүген болар бар(ы)сы хатирәдә калган,
Нинди афәтләр соң калыккан?

Инсур Мөсәнниф
Яралы йөрәк

Күрәсезме, дуслар,
Хәтта очар кошлар
Парлап сайрый парлы тирәктә!
Сайрауларын тыңлап,
Һаман сине уйлап,
Чыдап булмый янган йөрәккә!

Инсур Мөсәнниф
Былбыл һәм мәче

Инсур Мөсәнниф
Ярлыкачы

Ярлыкасын, гафу кылсын мине Ходай,
Шигырь язам, диеп, мактандым.
Сәхнәдәнме, кемдер алдындамы Аны,
Күз дә йоммый, шулай алдадым.

Аллаһ, моны күрми булмас, тик дәшмәде,
Ниләр уйлап, ниләр дигәндер.
Акылына кайтыр бу, дип, өметләнеп,
Берникадәр вакыт биргәндер.

Инсур Мусанниф
Көзләремә кил

Гомер көзе җитә һәркемнең дә
Телиме ул, теләмиме.
Онытыла барлык юләрлекләр –
Булсын сагыш, я сөюме.

Яшьлеге дә уза, гомере дә –
Әллә ага бозлар белән,
Әллә гөрләвекләр белән китә.
Әллә агым сулар белән.

Инсур Мөсәнниф
Бардыр әле.

Әйтәсем әйтеп беттемме,
Әйтсәче миңа Ходай.
Ә уйласаң, әйтер фикер
Бар кебек әле болай.

(Гаять шома да түгелдер,
Кытыршы ягы бардыр.
Фикерләрне сыйдырырга,
Я кәгазь бите тардыр. ).

Инсур Мөсәнниф
Тормыш кадере ни була?

Язмыштан узмыш юк.
Фаталистларның төп лозунгы.

“Туганнар һәм дуслар, бу тормышның
Кадерләрен берүк белегез –
Гомерләр бик кыска, үтә-китә,
Сыкрап, үкенерсез, үксерсез. ”

Инсур Мөсәнниф
Тамчы-табышмак

Кояш көлә, күзен кыса,
Чык урамга, уйна, ди.
Дустыңны да чакыр әле,
Корабың да куйма, ди.

Кыеклардан өй буена
Тамчы тама тып та тып.
Шул тамчыдан диңгез була –
Карап торам шаккатып:

Инсур Мөсәнниф
Сер ачкычы

Шигырь язган чакларым бар.
Шагыйрь, диләр, хәтта зурлап.
(Күндәммен шул, карышкан юк,
Әйтмәсеннәр бары хурлап. ).

Шуңа, ахры, кемнәргәдер,
Тормыш юлым кызыклыдыр,
Кемгә нәрсә: миңа кызык
Кеше булса кызыксыныр.

Инсур Мөсәнниф
Яңа су анасы
Буйдак авыл егете авызыннан
Г.Тукайның «Печән базары, яхуд Яңа Кисекбаш» поэмасына ияреп
Поэма

Җәйге көн. Эссе, чыдап булмый. Елга буйга төшеп,
Су коеныйм әле ичмасам, өйдә ятмыйм, сөрсеп.

Инсур Мөсәнниф
Интернет-комедия

Хатын (үртәлеп, кычкырып диярлек):
Кендек ачып, күкрәк-түш киереп,
Төшәләр бит фотоларга.
Бар законлы ире, бар баласы.
Ни җитми бу дураларга?!

Инсур Мөсәнниф
Якты әле бу дөньялар

Гомеркәйләр бик тиз үтә икән,
Тормышның белегез кадерләрен.
Югыйсә, зиратта, үкендереп,
Тизрәк артыр саны каберләрнең.

Тәңре әйтер: “Юлың тәмам, абзый
(Түтәй, бу сиңа да кагыладыр. ),
Җыен ахирәткә, җаның, әнә,
Канатларын җәеп, кагынадыр. ”

Инсур Мөсәнниф
Ямьсезләрне кемнәр пар итәр?

Чибәрләрне сөя барысы…
Матурлыгы җәлеп итәдер.
Тик аларны, гүзәл булса да,
Төрле-төрле язмыш көтәдер.

Ни булса да, алар барыбер
Азмы-күпме бәхет кичерә.
Ә ямьсезләр кемне көтә икән
Һәр фасылның айлы кичендә?

Инсур Мөсәнниф
Җавапсыз мәхәббәтем
Шаяру (автобиография түгел)

Яшь идем. Ара-тирә аралаштык,
Кочаклаштык һәм үбештек.
Яшьләр арасында ни генә булмас.
Үпкәләштек һәм килештек.

Инсур Мөсәнниф
Ярты Атнабай

“Плохой тот солдат, который не думает быть генералом,
а еще плоше тот, который слишком думает, что с ним будет.”
А.Ф.Погосский.

Язма, тыйнаксызлык бит бу, диеп,
Тыяр иделәр дә, бик тыяр.
Ярый, бу шигырьне мин язмасам,
Я, әйт, башка тагын кем язар?

Инсур Мөсәнниф
Тагын бер яз җитте.

Ишек алда гөрләвекләр ага,
Ботакларда инде бөре бүртте –
Менә тагын, тагын бер яз җитте.
Гөрләвеккә уйчан гына карап,

Балалыкны сагынса да күңел
(Кайтыр идек аңа барыбыз да,
Кирәк түгел хәтта дөньябыз да!)
Инде хәзер кәгазь кораб түгел,

Инсур Мөсәнниф
Ярып алдым.

Теләмәде һич туарга шигырем:
“Кемнәр укыр, юк бит кирәгем дә. ”
Каләмемне хирург скальпеле итеп,
Ярып алдым аны йөрәгемнән.
04-5.04.2018.

Инсур Мөсәнниф
Кара гөлчәчәкләр*

Меңәр төрле чәчәк бу дөньяда,
Күрсәң әгәр, күзләр камаша!
Ә минем яраткан чәчәгем
Ал да, ак та түгел, юк, башка.

Кара роза. Кара гөлчәчәк.
Нигә икән сезне яратам?
Кирәк түгел алы, кызылы.
Кара чәчәк диеп җан атам!

Инсур Мөсәнниф
Карлар яуса, көрим әле

Шәһәр ишек алды. Бер эш тә юк,
Таза-сау ир-егет – эчкече.
Подъездда бар идән юуучысы,
Карлар яуса, бардыр көрәүче.

Йөрәк түзәме ни, карлар яуса,
Чыгып, көрәгемә тотындым.
Кем әйтмешли, кеше өчен эшләп,
Әллә оттым, әллә отылдым.

Инсур Мөсәнниф
Капма-каршылыклы дөнья

Бер яхшыга – бер яман.
Халык әйтеме.

Капма-каршылыклы, авыр дөнья.
Ак һәм кара, зәңгәр күк һәм болыт.
Авыр дөнья. капма-каршылыклы.
Шатлык тулы тормыш һәм сорылык.

Инсур Мөсәнниф
Яшьлеккә кайтам!

Алтмышым тулып та бетмәде,
Тәртәне бордым кирегә!
Нигә җитмешкә таба карыйм?!
Барыйм ал борып иллегә!

Бер елдан булыр илле тугыз,
Аннан килә илле сигез!
Тәртәне тибеп сындырам бит,
Еллар, миңа юл бирегез!

Инсур Мөсәнниф
“Шигарь”ләр.

“Татарча” диеп аталган “шигарь”ләр күп Интернетта)).
УКЫДЫМ да берничәсен, ут капты, ут йөрәгемә:))
ТАТАРча шигырьләр кая. – барысы диярлек ТАТРча))).
Һәм тәүге кат үкендем, әй. ник УКЫРГА өйрәнгәнемә))).
02-03.04.2018.

Инсур Мөсәнниф
Хикмәт бары шунда.

Һәркемнең дә ошбу Җирдә
Җаны яткан Эше бар;
Һәр кешенең Ходай биргән
Үз Тиңе, үз Ише бар.

Хикмәт бары тайпылусыз
Максатыңа баруда,
Гомер юлың кичү өчен
(һәм бәхетле үтү өчен)
Ишең, эшең табуда.
2.04.2018.

Инсур Мөсәнниф
Эчкече газаплары

Эчмәс иде аракының
Кызылын да, агын да.
Авызына керде исә,
Сорый бит ул тагын да!

Аракының бөкесе ак,
Шешәдә дә ак нәрсә.
Явызлык ак була микән,
Менә кайда мәсьәлә!

Стихи девушке на татарском языке

Рейтинг Alexa: #20,876,692 Google PageRank: 1 из 10

Google PageRank: 2 из 10

Google PageRank: 0 из 10 Яндекс ТИЦ: 0

Google PageRank: 1 из 10

Рейтинг Alexa: #101,551 Google PageRank: 4 из 10

Рейтинг Alexa: #4,736,642 Google PageRank: 2 из 10

Рейтинг Alexa: #8,428,284 Google PageRank: 0 из 10

Google PageRank: 1 из 10

Google PageRank: 0 из 10

Google PageRank: 0 из 10

Google PageRank: 0 из 10

Рейтинг Alexa: #690,802 Google PageRank: 2 из 10

Рейтинг Alexa: #649,036 Google PageRank: 0 из 10 Яндекс ТИЦ: 10

Google PageRank: 0 из 10

Google Тренды это диаграмма для отслеживания сезонности ключевых слов. Этот график позволяет лучше понять сезонное изменение полулярности запросов по определенной тематике.

Значения приведены относительно максимума, который принят за 100. Чтобы увидеть более подробную информацию о количестве запросов в определенный момент времени, наведите указатель на график.

Поздравления с днем рождения на татарском языке

Гомерен хэзинэсенэ
Остэлде тагын бер ел,
Монайма еллар утэ дип,
Елмай син – бэхетле бул!
Котлы булсын бэйрэмен,
Тыныч булсын кунелен,
Шатлык-соенечлэр белэн
Тулы булсын гомерен!
Гамьле еллар, амьле коннэр
Телибез чын йорэктэн!
Хич кичекми чынга ашсын
Безнен куркэм телэклэр!

Тормышнын ин ямьле чагы,
Илле яшь – ул аз эле!
Алда эле – купме шатлык!
Купме бэхет, наз эле!

Гомереннен бу мизгеле –
Туктап бер жырлап алу,
Уткэннэргэ шокер итеп,
Килэчэккэ юл салу!

Якын дустым, сине туган кнг.
Булк итм шигыръ юллары.
Гел шатлыкта гына узса иде
Сиклтле тормыш юллары.

Бу тормышны дустым з законы,
Талплре аны бик кырыс.
Табаласы икн бхетене,
Югалтмаска аны син тырыш.

Тынычлыгы булсын келед,
Эшлре д барсын, грлсен.
Гомер буе сине йргед
Яш дрте снми дрлсен.

Кояшлы кн телим сиа ,дустым.
Болытларны куып таратып.
Яшик ле алда гомер барда,
Якын дуслар булып яратып.

Татарские поздравления с днем рождения своими словами

Сине туган кне белн котлап, и изге, якты, матур телклремне юллыйм: кчле рухлы м кешелекле, юмарт м ярдмчел, бхетле м сламт бул! Уй-телклре ти, туар танары тыныч, саулыгы ныклы, гомере бхетле булсын! Авырмый, кайгы-хсрт крми, озын гомер итене, гаил шатлыгы, балаларыны, якыннарыны игелеген креп яшрг язсын Ходай! Ныклы тазалык, озын гомер, ак бхетлр белн мул тормышта яшвене телим!

. ! Сиа гомерне и озынын, бхетне и зурысын, шатлыкларны и олысын юллыйбыз. Якты ал танар, згр кклр сине келене рчак яктыртсын, балкытып торсын. Та иллрене назлысы, ан тынычлыгы, чиксез бхетлр, эшед зурдан-зур уышлар, яхшы ктренке кеф юлдаш булсын сиа. Бтен гомерене, кчене кешелр бхете чен биргн гзл зат буларак эчкерсезлеге, ихласлыгы, ягымлылыгы белн кешелр келен яулады. рвакытта да шулай шат, клч йзле, изге келле булып кал. Алга таба да шатлыкта, куанычта, бхетт яшрг язсын сиа!

Сине чын келемнн туган кне белн тбриклим. Туачак танары, килчк кннре кояш кебек якты, нурлы, кк йзе рвакыт аяз булсын. Мхббте чишм суыдай саф, бхете шомырт ччгедй ак булсын. аман да шулай ачык йзле, олы йркле булып кал. Кояш нурыны ылысын, та иллрене и назлысын, укуыда, эшед зурдан-зур уышлар телим.

Поздравления с юбилеем 50 лет на татарском языке

. ! Син бген зене олы юбилее – 50 яше билгелисе. Мосу кзлрг ямь стрг телгндй, табигатьне шушы мизгеленд ярты гасыр элек дньяга килеп, син барлык туганнарыны сендергнсе. Бген д син, кадерле кешебез, зене тир-ягыдагы кешелрг шатлык лшсе, олысына да, кечесен д син кешелекле м игелекле, абруйлы кишче, шуа кр д зе олы ихтирам казангансы. Алдагы гомер юлларыны шулай ук сау-сламтлек, ктренке кеф м туган-тумачалары, якыннары белн бхетле кннрд трг язсын сиа, секле м сйкемле кешебез!
И изге, ак м пакь телклр белн . .

… ! Сине 50 еллык юбилее белн тбриклибез! Ярты гасыр кп т сыман. Сине гомерд д авыр кннр аз булмады. Сынмады, сыгылмады, югалмады. Мен дигн Ана булды. Кешене бхет тудырмый, бхетне кеше ясый. Син з бхетене зе тудырып, ире, балаларыа, туганнарыа да леш чыгарды. Рхмт сиа рвакыт якты чырае, тмле сзлре белн каршылаганы чен. Килчкт д ул хзинне чишмсе саекмасын, бхете авырлыклар килмсен. Балалары берсе-берсе ун егетк торсын, башлы-кзле булып зе кебек матур тормыш корсын. е шулай элеккеч нурга чумсын.

Исэнмесез !Тормыш иптэшемнен дэ .абыемнын да 50 яшьлек юбилейлары !Икесенэ дэ котлау сузлэре .шигырь юллары яза алмассызмы икэн Шулай ук мина шундый эйбэт ир устерп .булэк итуче кайнанама рэхмэт сузлэре яза алмассызмы Рэхмэт

Поздравление на татарском языке с переводом на русский

Кадерле дускай!Туган кне белн котлыйм сине! Синнн д якын, синнн д тугры иптшем юктыр, шуа кр сиа чын келемнн килчкт д зед булган гзл сыйфатларыны сакларга телим. Сине тазалык-саулык, якты килчк, бхетле матур кннр ктсен, дус-ишлре, туган-тумачалары, гаил тик сине сендерсен, дустым! Сине хрмт иткн (имя).

Дорогой мой дружок!С днем рождения тебя! Ближе и вернее тебя нет у меня друга, поэтому от всей души желаю тебе в будущем сберечь твои прекрасные качества. Пусть тебе сопутствует крепкое здоровье, впереди ждет светлое будущее, счастливые радостные дни, друзья и родственники пусть приносят тебе только радости, друг! Уважающий тебя …

Безне чен и кадерле булган хрмтле ниебез!Бген сине туган кне — димк, безне чен бу икелт туган кн. Син булмаса – без д булмас идек, син тумаса – без д тумас идек. Сиа корычтай тазалык, яхшы кеф, иснлек-саулык телибез. Сиа шушы ямьле бйрмед менрч рхмт сузлре йтбез. Син – дньяда и затлы, саваплы кешелрне берседер, без сине чиксез хрмт итбез, чын йрктн яратабыз. Озын гомер сиа! Балалары(имена)

Мама, самый дорогой и уважаемый для нас на свете человек!Сегодня твой день рождения – значит, и для нас это двойной праздник. Не родилась бы ты, не было бы и нас. Желаем тебе крепкого здоровья, хорошего настроения, благополучия. Ты самый лучший и благородный человек на свете, мы бесконечно уважаем тебя и любим всем сердцем. Твои дети…

Кадерле (имя)!Сине туган кннред Сандугачлар сайрасын, Сине тбриклп, туганнар Яхшы блк сайласын! Килчк матур гомерне Берг-бер уздырыйк, Гармун уйнап, биеп-ырлап Урамнардан сыздырыйк. Картаймыйча яш, дускай, Бгенгедй чибр бул. Дус-ишлрне кадерен бел Миннн (бездн) сиа телк шул! Дусты (имя). Дуслары (имена).

Дорогой …!В твой день рождения пусть поют соловьи, а друзья выберут для тебя лучшие подарки! Предстоящую счастливую жизнь пусть доведется нам провести вместе, с песнями и плясками, с гармонью весело пройдем по улицам. Живи, не зная старости, дружок, будь таким же прекрасным, какой ты сегодня. Береги своих друзей-приятелей, вот такие у меня пожелания тебе. Твой друг…. Твои друзья….

Переводы с татарского языка стихов Газизы Самитовой

Газиза Самитова (1862—1928) — самобытная татарская поэтесса, дочь купца II гильдии. Большую часть своей жизни провела в родном селе Каменный Яр (татарское название Ташлы Яр), что разместилось в стороне от московского тракта на берегу Волги.

Самитова самостоятельно изучала иностранные языки языки — русский, калмыцкий, арабский; выписывала периодику; собирала татарский фольклор, особое место в её жизни занимали стихи. Она писала на разные темы: лирические, философские, социальные. Её творчество выливалось на страницы тетрадей, которые она вела начиная с подросткового возраста.

Свои произведения Газиза не пыталась печатать. Имя её раскрылось для потомков уже после смерти поэтессы, в тридцатые годы, когда Ленинградская экспедиция побывала в астраханских краях и из рук родственников Самитовой получила её наследие. В 1957 году эти рукописи вносятся в каталог, и по сей день хранятся в Ленинградском институте Востоковедения около 800 страниц тетрадных листов.

В этих трудах накоплена история села: кто когда родился, женился, умер, дорожные воспоминания, молитвы, народные песни, пословицы, легенды, таблицы по изучению арабского, русского, калмыцкого языков и стихи. Там есть стихи, которые написаны ещё детским подчерком. Это говорит о том, что Газиза рано стала увлекаться стихосложением. С детства научилась читать и писать на родном языке. Первая публикация её стихов была осуществлена в 1965 г., в Казани вышел сборник на татарском языке.

В настоящее время творчество поэтессы изучают филологи Татарстана. В селе Каменный Яр сохранился родной дом Газизы, на фасаде которого в 1992 году была водружена мемориальная доска. Потомки Самитовой и жители села вышли с предложением открыть музей её памяти, в чём областные власти их поддержали.

МНОГО НЕ ПОЙ, СОЛОВЕЙ.

Соловьи поют да равнинах,
У реки, в ветвях тенистых ив.
Только мне в их щебете невинном
Слышится разлуки перелив.

Соловьи поют да на берёзах
В гнёздах оперившимся птенцам.
Мне от пения их – только слёзы.
Нет, гнезда не свить, как видно, нам…

Суждена ли встреча в мире этом?
Вспоминаешь, суженый, меня?
В пенье соловьёв ищу ответа
И не нахожу средь бела дня.

Ну, а ночью душу разрывают
И тревожат девичий покой
Трели, что влюблённых слух ласкают.
Ни к чему напевы мне одной.

Может, о любви неразделённой
Грустно распевает соловей?
Вновь умоюсь я слезой солёной,
Мне стократ от этого больней.

Ты на край села лети, пернатый!
Погрустить позволь мне в тишине.
Стороною объезжают сваты,
Не стучат они в окно ко мне…

Нет, не пой, соловушка, не надо!
Клюв открой – медка в него волью.
Знаешь ведь, что девичья отрада –
Свить гнездо. Создать свою семью.

ТЫ НЕ ПЛАЧЬ, ДЕВИЦА КРАСНАЯ

Не плачь, красавица, над Волгой!
Зелёный камень зол, горюч.
Ты лучше спой – от песни долгой
Над ивой засияет луч.

Слезами горю не поможешь.
Одна на свете ты. И вот
Обида гложет. Горе гложет.
И тучи скрыли небосвод.

– Скажите, ивы и ракиты,
Ответь, зелёный камень злой,
Кому нужны мои обиды?
Кому мой нужен непокой?

…Вдоль Волги-матушки – молчанье
В ответ на девичью мольбу.
Лишь белой чайке утром ранним
Дано понять её судьбу.

Расцветают над рекою
Яблони и вишни.
Но не ведаю покоя.
Тяжко мне, Всевышний.

В юности необходимо
Быть с любимым вместе.
Брови чёрные Галима,
Радостные песни –

Всё осталось в прошлом, знаю.
Соловьиной трелью.
И теперь меня терзают
Зимние метели.

Осыпал меня цветами
Рано на рассвете.
…Одинокими ночами
Завывает ветер…

Как жаль! Жизнь моя стороною прошла,
Судьбу обделила щепоткой тепла.
Моли – не моли, но назад не вернёшь
Весеннюю свежесть и юности дрожь.

Как будто во сне, но, увы, наяву
Десяток седьмой я на свете живу.
Ветра, завывая, уносят года,
И мысли летят: «Кто? Откуда? Куда?»

У ветра спросить бы – как юность вернуть?
Но студит, проклятый, и думы, и грудь.
Вот-вот заметут надо мною снега.
Что проку от слёз? От надежд? Дарига…*
Дарига* – (известны две этимологические трактовки. Учёные Татарстана (г. Саттаров) и Башкортостана (Т. Кусимова и С. Биккулова) объясняют это имя из арабского слова, которое переводится как “жалость”, “сожаление”, “удивление”.

Казахский исследователь Т. Джанузаков связывает его с иранским словом-возгласом, выражающим удивление, душевные переживания (буквально «ох, красивая, прекрасная!”).

Невесела судьба девичья –
Лишь куклам заплетут косички,
От свадьбы никуда не деться.
И рядом нету друга детства.

ЗА ЧУЖОГО, ЗА ДРУГОГО МЕНЯ СВАТАЮТ

Ох ты, доля моя девичья, проклятая!
За чужого, за другого меня сватают.
На высокой на горе, да на вершине
Рубят лес в довес к моей тоске-кручине.
Лавки новые готовят к свадьбе, видно.
Да другого я люблю, как ни обидно.
Ох, подруга-ахирят, а лесу дремучем
Снегом тропки замело. Всё скрыли тучи.
На ветру я расстелила полотнища.
Как беседовать мне с тем, кто духом нищий?
Я и с этим, я и с тем к нему подъеду –
Всё не ладится любезная беседа…
Говорят мне, что пишу неплохо песни.
Рядом с милым бы писалось интересней!
Коль могла бы – улетела вслед за стаей.
Да с оковами, как видно, не летают.
Веют ветры в сердце так, что нет уж силы.
За другого я просватана, мой милый…

*Ахирят (татарск.) – приятельница, подруга

В ЧУЖИЕ РУКИ ОТДАЁШЬ

…И рана – острая, как нож –
В чужие руки отдаёшь!
Лошадка в яблочках бежит.
Как без любви прожить, скажи?

Когда из рук богатство ускользнёт,
Любой знакомый стороной пройдёт.

Калина красная да во сыром бору
Хмель каплей красною да на чужом пиру.
Алеет раною. Забыть? Ни дня!
Дитя желанного нет у меня!

БЕЗ ОГНЯ ГОРЕЛА

Всю жизнь горела без огня.
Печаль на сердце у меня.
Стою, что уголёк, черна,
Костёр погас – и я одна.

Жизнь прожита без сыновей.
О, сколько их, тоскливых дней,
Я провела без смеха их,
Без сыновей своих родных!

Под всхлипы тихого ручья
Проходит молодость моя.

Холода прошли, как будто.
Стали ярче дни и сны.
Прилетели гуси, утки
С наступлением весны.

НЕ ПЛАЧЬ ТЫ, ДЕВУШКА!

Рожь не колосится в поле.
Душу девичью неволят –
Слова молвить не дают,
За чужого выдают.
А к тому, кто сердцу мил,
Путь закрыт. И нет уж сил
Слёзы лить да голосить.
У кого совет спросить?

Времена-то тяжелы,
Во поле снега белы.
Веет жуткая тоска –
Пусто. Нет и колоска.

Некому задать вопрос.
Много боли. Грусти. Слёз.

ПАРЧА*
Пусть слово, сказанное всуе,
В душе не вызовет досады.
Тот одиноким быть рискует,
Кто сделал жизнь заросшим садом.

*Парча — это слово заимствовано из тюркских языков в древнерусский период. В татарском языке «парча» – «род материи».

ПОЮ О ЖИЗНИ, ТОСКУЯ

Даже если природа ликует,
Всё о жизни пою я, тоскуя.
На санях не каталась зимою,
И промчалась арба стороною
Урожайным заносчивым летом.
Ни любви. Ни отрады. Ни света.
Как прожить без досады на свете
Ты у Бога спроси. Он ответит.

НАСТРАДАВШЕМУСЯ СЕРДЦУ НЕТ УСЛАДЫ

Песни слагаю — нет мне отрады,
Сердцу страдающему нет услады.

Песни поются ладно и слажено.
Как же без них о грусти расскажешь-то?

Дёргает веко – примета дурная.
Что же случится со мною? Не знаю…

Скользко бродит необъезженной тропкой,
Трудно ступаю, горестно, робко.

Будет страданьям конец? Я не знаю.
Молвил Творец: «И другие страдают».

Хищная птица над яром кружит.
В песнях заветных – вся моя жизнь.

ПОШЛИ МИРА, ВСЕВЫШНИЙ!

Яблоки зреют, вишни.
Мира пошли, Всевышний!
Горько гадать на блюдце,
Все ли с войны вернуться.

Третий уж год воюют,
Вдовы одни горюют,
Дети сиротством раним
Сердце поэта ранят.

Ночью кошмары снятся.
Только стране – не сдаться!
Сутки снаряды воют
Прямо над головою.

Голод терзает, копоть
Наших солдат в окопах.
Коль не вернутся с поля –
Видно, такая доля…

Хуже мытарств военных
Рабство, оковы плена.
В жизни никто – не лишний.
Мира прошу, Всевышний!

Подстрочный перевод с татарского языка Серур Мифтяевой
Авторизованный перевод Дины Немировской